Niniejszy serwis wykorzystuje pliki cookie. Korzystanie z serwisu oznacza akceptację tego stanu rzeczy.
Wystawy czasowe

Figury retoryczne. Warszawska rzeźba architektoniczna 1918-1970

14 czerwca – 11 października 2015

wernisaż: 14 czerwca, g. 18:00

 

Warszawski przechodzień lub turysta ma (prawie) na wyciągnięcie ręki unikalną galerię trochę zaniedbanej i zakurzonej, często podniszczonej rzeźby – dostępną przez całą dobę, bez opłat za bilety. Stołeczna rzeźba architektoniczna kojarzona jest zazwyczaj z socrealizmem i retoryką propagandy, ale z całą pewnością nie jest do końca tym, czym się wydaje. Mało kto wie tak naprawdę, ile socrealistycznych rzeźb dekoruje gmachy stolicy. Niewielu potrafi z pamięci prawidłowo nazwać wszystkie postacie zerkające na ludzi z góry w pobliżu placu Konstytucji. O rzeźbie architektonicznej w Warszawie wiadomo tylko tyle, że jest – i w zasadzie niewiele więcej. A przecież mimo katastrofalnych zniszczeń w mieście zachowały się tu i ówdzie oryginalne rzeźby sprzed II wojny światowej. Twórcami robotników i rolników odkuwanych na fasadach z jednakowym entuzjazmem zarówno przed wojną, jak i po niej byli czołowi polscy artyści XX wieku. Warto przyjrzeć się tym dziełom uważniej, gdyż nawet z pozoru bardzo dostojne i patetyczne prace nierzadko zaskakują ironicznymi elementami, kryją w sobie mniej poważne treści lub ulegają poruszającym deformacjom pod wpływem warunków atmosferycznych. 

 

Czym zatem jest rzeźba architektoniczna ubiegłego wieku – tytułowe figury retoryczne – dla współczesnego odbiorcy? Czy następne pokolenia nadal postrzegają ją jako narzędzie propagandy? Czy współczesne zlecenia publiczne diametralnie różnią się od tych sprzed półwiecza?

 

Dawna propaganda wciąż budzi emocje, choć niekoniecznie takie o jakie chodziło zamawiającym ją władzom. Rzeźby na fasadach domów mogą dziś dziwić, intrygować, śmieszyć. Okazuje się, że mogą także inspirować współczesnych artystów do realizacji nowych prac. Na wystawie "Figury retoryczne" pokazujemy prace Katy Bemtall, Mathew Darbyshire i Mai Gordon zainspirowane dekoracjami rzeźbiarskimi MDMu, a także monumentalną pracę węgierskiego kolektywu Little Warsaw zatytułowaną - Marble Arch.

 

Wystawie towarzyszy publikacja naukowa będąca rezultatem prowadzonych we współpracy z Instytutem Historii Sztuki UW od ponad roku badań naukowych, a teksty do niej przygotowali wybitni specjaliści; prof. Marta Leśniakowska, prof. Waldemar Baraniewski, dr Ewa Toniak oraz dr Ella Chmielewska. Unikalną dokumentację fotograficzną wykonał na nasze zlecenie Szymon Rogiński. Mamy nadzieję, że jej publikacja przyczyni się do dalszego badania, a przede wszystkim ochrony tej wyjątkowej galerii sztuki na świeżym powietrzu jaką tworzą stołeczne rzeźby architektoniczne. Dodatkowo przygotowaliśmy specjalnie zaprojektowaną mapę spacerów śladami warszawskiej rzeźby architektonicznej, której towarzyszy polsko - angielski rozbudowany audio przewodnik. Dla najmłodszych zaprojektowaliśmy grę memory z najciekawszymi fotografiami stołecznej rzeźby architektonicznej!  
 
Kuratorka wystawy: Alicja Gzowska

Pomysłodawczynie projektu: Agnieszka Tarasiuk, Katarzyna Kucharska-Hornung

Architektura wystawy: Piotr Bujas (BADR)

Projekty graficzne: Poważne Studio

 

Strona www wystawy "Figury retoryczne"

Trailer promocyjny wystawy "Figury retoryczne"



Syrenka na...
Myśl twórcza...
Alegoria sztuk...