Rodin/Dunikowski. Kobieta w polu widzenia

Program edukacyjny do wystawy Rodin / Dunikowski. Kobieta w polu widzenia

 

WYKŁADY

 

2 czerwca, czwartek, godz. 18.00

Metamorfozy w pracowni Rodina | Sophie Biass-Fabiani

Badając metodę twórczą Auguste’a Rodina, warto uwypuklić nowatorski charakter twórczości rzeźbiarza na początku XX wieku. Postacie ludzkie stanowiące centrum jego artystycznych zainteresowań podlegają stałym przeobrażeniom i są nieustannie przekształcane. W trakcie analizy transformacji, którym są poddawane – retuszu, łączenia, dzielenia, powiększania, odwracania – uwidacznia się proces rozgrywającego się w pracowni eksperymentu.

 

Sophie Biass-Fabiani (ur. 1958) posiada tytuł magistra historii sztuki i francuski dyplom kuratora muzealnego. Jako kuratorka pracowała w Ajaccio (Musée Fesch), Martigues (Musée Ziem), Tulonie (Centrum Sztuki Współczesnej) i Awignonie (Pałac papieski). W latach 2001-2005 pracowała w Ministerstwie Kultury na stanowisku Doradcy do Sztuk Wizualnych i Muzeów w Owernii. W 2013 roku została kuratorem w Muzeum Rodina i sprawowała pieczę nad sztukami graficznymi, obrazami i sztuką współczesną. Z kuratorowaną przez siebie wystawą Rodin/Metamorfozy odwiedziła wiele miast: od Sofii, po Muzeum Sztuk Pięknych w Montrealu, w Richmond, następnie muzeum Peabody Essex w Salem (USA) i Groningen (Holandia). W październiku 2016 roku weźmie udział w wystawie rysunków Rodina w kopenhaskim Statens Museum for Kunst oraz Instytucie Courtaulda w Londynie.

 

Czas trwania wykładu: 60 minut

9 czerwca, czwartek, godz. 18.00

Rodin i nowoczesność | Aline Magnien

Rodin jest uznawany za wielkiego francuskiego rzeźbiarza przełomu XIX i XX wieku. Mimo że to obecnie artysta klasyczny, w jego pracach można dostrzec wiele tematów, które w latach późniejszych zostaną poruszone i rozwinięte przez sztukę nowoczesną. Już jako młody rzeźbiarz w pracowni Alberta-Ernesta Carriera-Belleuse’a, aż do chwały ostatnich dni, Rodin poznawał jasne i ciemne strony życia, a osobiste doświadczenia prawie zawsze przejawiały się w jego twórczości.

 

Aline Magnien - kustosz dyplomowany Dziedzictwa Narodowego, przewodnicząca laboratorium badawczego zabytków. W latach 2007-2015 kuratorka w Muzeum Rodina w Paryżu.

Jej praca na temat teorii rzeźby w XIX wieku, obroniona na  uniwersytecie  Paris Ouest Nanterre La Défense (Paris-Nanterre) w 2001 roku, została opublikowana przez Voltaire Foundation Uniwersytetu w Oxfordzie pod tytułem Essai sur la sculpture française du XVIIIe siècle. W 2000 roku współredagowała raport na Uniwersytecie Paris-Nanterre pt. . La Statuaire publique du XIXe siècle (Paryż, Monum). W 2009 ukazała się jej praca zatytułowana Saint-Riquier. Une grande abbaye bénédictine (Paryż, Picard/Association des Amis de Saint-Riquier), która zdobyła pierwszą nagrodę Académie des Inscriptions et Belles-Lettres. Wykładała literaturę współczesną, jej książki, artykuły i eseje poświęcone są tematyce rzeźby i architektury, opublikowała liczne prace na temat Augusta Rodin’a i Camille Claudel. Ostatnio ukazały się: Rodin et Rembrandt, ou de quoi Rembrandt est-il le nom, “Revue de l’art”, n°191/2016-1 i Rodin et l’érotisme, Paryż, Musée Rodin/Hermann, 2016..

 

Czas trwania wykładu: 60 minut

16 czerwca, czwartek, godz. 18.00
Pierre Choumoff – ostatni fotograf Rodina | Małgorzata Grąbczewska

Edward Steichen, Alvin Langdon Coburn, Gertrude Käsebier, baron Adolph de Meyer i Pierre Choumoff – to wybitni fotografowie, którzy uwiecznili Auguste’a Rodina i jego sztukę. Ostatni z wymienionych to Piotr Szumow (1872–1936), grodzieński Żyd i polski patriota. Trafił do Paryża w 1906 roku z powodów politycznych, a w niedługim czasie został jednym z najbardziej wziętych fotografów paryskiej bohemy. Zawdzięczamy mu portrety Władimira Majakowskiego, Claude’a Moneta, Fernanda Légera, Marca Chagalla, Isadory Duncan czy Fujity, ale też unikatowe zdjęcia aktorów Siergieja Diagilewa. Jego maestria w operowaniem światłocieniem oraz doskonale opanowana umiejętność fotografii dzieł sztuki zostały docenione przez Rodina, co było początkiem kilkuletniej współpracy obu twórców. Los chciał, że Choumoff był ostatnim fotografem Rodina oraz pierwszym fotografem muzeum poświęconego jego rzeźbie. Wykład zaprezentuje tę niezwykłą historię.

 

Małgorzata Grąbczewska - historyk sztuki, tłumaczka, redaktorka, krytyk sztuki, autorka kilkudziesięciu artykułów naukowych i publikacji z zakresu historii sztuki XVIII i XIX w. W latach 2005-2011 kurator zbiorów fotografii Biblioteki Polskiej w Paryżu, następnie asystentka w Zakładzie Zbiorów Ikonograficznych Biblioteki Narodowej. Od listopada 2013 attaché ds. kultury i nauki w Ambasadzie RP w Paryżu.

23 czerwca, czwartek, godz. 18.00
Polacy w kręgu Rodina | Małgorzata Dąbrowska

Fascynacja twórczością francuskiego mistrza na początku XX wieku znajduje odzwierciedlenie w krytyce i w konkretnych realizacjach rzeźbiarskich. Wielu Polaków podziwiało prace Rodina w Paryżu, ale nieliczni uzyskali dostęp do jego pracowni. Spośród nich zaledwie kilku pracowało w charakterze praktykantów, kształciło się pod jego kierunkiem. Nowe rozumienie rzeźby jako „sztuki wklęsłości i wypukłości”, zasada przerysowania, zderzenie zbrużdżonej nieożywionej materii i gładkiego ciała ludzkiego to tylko niektóre efekty stosowane przez polskich twórców. Tematem wykładu będzie analiza istoty recepcji wpływów Rodinowskich. Podejmowanie tematów bliskich francuskiemu artyście skłaniało do interpretacji w duchu symbolizmu, ale też wczesnego ekspresjonizmu, w którym można odnaleźć oddziaływanie Stanisława Przybyszewskiego.

 

Małgorzata Dąbrowska - zajmuje się ekonomiką kultury i historią rzeźby XIXI i XX wieku. Przez wiele lat była adiunktem w Instytucie Spraw Publicznych Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Obecnie pracuje jako niezależny krytyk. Uczestniczka międzynarodowych konferencji poświeconych rzeźbie organizowanych przez Musé d`Orsay, Rodin, Picasso. Stypendystka Fundacji z Brzezia Lanckorońskich (2015) i Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2016). Autorka opracowania Instytucje sztuki współczesnej w Polsce i we Francji. Analiza porównawcza studiów przypadków (Księgarnia Akademicka, 2013).

 

Czas trwania wykładu: 60 minut

30 czerwca, czwartek, godz. 18.00
Sophie Postolska – zapomniana Polka w atelier Rodina | Agnieszka Chwiałkowska

Sophie Postolska – polska rzeźbiarka urodzona na obczyźnie, jedna z niewielu rodzimych artystów zaliczanych do grona oficjalnych uczniów Auguste’a Rodina. Rzeźbiarka całkowicie zapomniana przez historię sztuki. Wykład stanowi próbę przybliżenia najważniejszych, niezwykle trudnych w ustaleniu faktów z życia artystki, takich jak nauka w Académie de Paris i Académie Julian, relacje zawodowe z Antoine’em Bourdelle’em, który w listach wychwalał jej talent, czy szwagrem Louisem Dorizonem, współfinansującym za namową rzeźbiarki pawilon Rodina wzniesiony z okazji wystawy światowej w 1900 roku. Podejmuje również wątek częstych podróży oraz przynależność Postolskiej do zakopiańskiego i krakowskiego środowiska artystycznego. Istotnym wątkiem jest obecność Postolskiej w studio Rodina oraz ich relacja prywatno-zawodowa, o której dowiadujemy się z bogatej, ilustrowanej pocztówkami z Polski korespondencji mistrza i jego uczennicy, która obecnie znajduje się w zbiorach Musée Rodin oraz prywatnym archiwum rodziny rzeźbiarki.

 

Agnieszka Chwiałkowska – historyczka sztuki, plastyk, animatorka kulturalna. Doktorantka historii sztuki na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim gdzie pod kierunkiem dr hab. Prof. Kul Doroty Kudelskiej przygotowuje doktorat dotyczący polskiego rzeźbiarza i fotografa Michela Simy. Autorka tekstów, recenzji i wywiadów z zakresu sztuki współczesnej oraz tekstów dotyczących rzeźby XIX i XX wieku. Kuratorka wystaw: "Materialność" (2013), "Od/do obrazu" (2013), „Noc Sądu” (2014), „Ukryte znaczenia” (2014), „Przestrzenie Obrazu” (2015). Współkoordynatorka i realizatorka projektów edukacyjno-twórczych dla dzieci i młodzieży. Laureatka Nagrody Archiwum Emigracji w Toruniu za pracę magisterską poświęconą Sophie Postolskiej.

 

Czas trwania wykładu: 60 minut

PANEL DYSKUSYJNY

 

15 września, czwartek, godz. 18.00
"Świadomość i nieświadomość płci – między modernizmem a współczesnością. Interpretacje psychoanalityczne"
Goście: prof. Paweł Dybel, prof. Gabriela Matuszek, prof. Joanna M. Sosnowska

Prowadzenie: Joanna Turowicz

Wystawa "Rodin/Dunikowski. Kobieta w polu widzenia" kieruje naszą uwagę na szeroko rozumianą problematykę płci. Kluczem dla wspólnej prezentacji dzieł dwóch wybitych rzeźbiarzy jest próba porównania sposobu, w jaki patrzyli oni na swoje modelki – kobiety, z którymi często łączyły ich relacje miłosne, przyjacielskie i zawodowe. Założenia te prowokują pytania o status kobiet w ówczesnych społeczeństwach i dynamikę relacji między płciami. Czy kobiece wizerunki kreowane przez Auguste’a Rodina i Xawerego Dunikowskiego wpisują się w patriarchalny paradygmat minionej epoki, czy można w nich dostrzec potencjał transgresyjny?

Warto przypomnieć, że przełom XIX i XX wieku to okres niezwykle intensywnych przemian cywilizacyjnych i kulturowych, m.in. nasilenia procesów emancypacyjnych kobiet. Obawa przed ekspansywną kobiecością w przestrzeni męskocentrycznego porządku kultury przyniosła w epoce wczesnego modernizmu demonizację kobiecego wizerunku (liczne przedstawienia okrutnej femme fatale, kobiet-wampirzyc, itd.) oraz nasilony mizoginizm, który w pismach Friedricha Nietzschego, Augusta Strindberga czy Otto Weiningera został doprowadzony wręcz do patologicznego absurdu. Wraz z naszymi Gośćmi – wybitnymi specjalistami różnych dziedzin humanistyki, odwołującymi się w  swoich badaniach interpretacyjnych i historycznych do psychoanalizy – poszukamy w literaturze i sztuce tamtej epoki motywów transgresyjnych, wskazujących na nową świadomość płci i różnicy seksualnej. Te refleksje prowadzą nas do pytań o samą psychoanalizę i jej liczne koncepcje (Sigmund Freud, Carl Gustav Jung, Melanie Klein, Jacques Lacan, Hanna Segal, Slavoj Žižek i inni) jako metody interpretacyjnej, umożliwiającej odczytywanie wypartych i stabuizowanych zjawisk kultury.

 

KINO LETNIE W PARKU RZEŹBY

 

4 sierpnia, czwartek, godz. 21.00

UWAGA – zmiana w harmonogramie pokazów filmów:
"Camille Claudel", reż. Bruno Nuytten, 1988
 

Film Bruno Nuyttena to opowiedziana z pasją historia burzliwej miłości pary najsłynniejszych rzeźbiarzy końca XIX wieku. Zafascynowana sztuką Auguste'a Rodina (Gérard Depardieu), młoda Camille Claudel (Isabelle Adjani) została jego uczennicą, modelką i współpracowniczką. Wkrótce zainteresowanie dziewczyny sztuką wielkiego rzeźbiarza przerodziło się w zainteresowanie jego osobą. Przez długi czas Camille żyła w cieniu kochanka. Kiedy jednak zdała sobie sprawę, że sama staje się wybitną rzeźbiarką, okazało się, że Rodin chce mieć u swego boku bezkrytycznie oddaną wielbicielkę i uczennicę, ale nie utalentowaną artystkę. Camille toczyła walkę z Rodinem, ale przede wszystkim z samą sobą, wahając się pomiędzy miłością, a potrzebą wolności twórczej. Scenariusz oparto o książkę autorstwa Reine-Marie Paris, która jest prawnuczką brata głównej bohaterki filmu. Film odniósł spektakularny sukces zdobywając wszystkie najważniejsze Cezary (1989) i nominację do Oscara (1990) dla najlepszego obrazu nie-anglojęzycznego. Krytykom najbardziej podobało się aktorstwo Isabelle Adjani, która za rolę Camille Claudel, oprócz Cezara zdobyła Srebrnego Niedźwiedzia w Berlinie (1989), oscarową nominację i jeszcze raz udowodniła, że należydo najbardziej utalentowanych gwiazd kina francuskiego.

Pokaz zrealizowany we współpracy z Instytutem Francuskim.

11 sierpnia, czwartek, godz. 21.00

"O północy w Paryżu", reż. Woody Allen, 2011

 

W komedii O północy w Paryżu śledzimy losy niedawno zaręczonej pary. Inez (Rachel McAdams) i Gil (Owen Wilson) przybywają do światowej stolicy romansu planując ślub. Wierność zakochanych zostanie wystawiona na ciężką próbę, gdy na ich drodze pojawią się wyrafinowany znawca sztuki Paul (Michael Sheen) oraz tajemnicza i zmysłowa muza Adriana (Marion Cotillard), a po czarujących zakątkach Paryża zacznie oprowadzać ich Carla Bruni. W gwiazdorskiej obsadzie komedii Woody’ego Allena znajdziemy także laureatów Oscara Adriena Brody oraz Kathy Bates w rolach miłosnych doradców Gila których poznaje przenosząc się w świat Paryża lat 20.

 

18 sierpnia, czwartek, godz. 21.00
"Poszukiwany, poszukiwana", reż. Stanisław Bareja, 1972

 

Pracownik muzeum, magister historyk sztuki Stanisław Maria Rochowicz (Wojciech Pokora), zostaje niesłusznie oskarżony o kradzież obrazu autorstwa Bogdana Adamca (Adam Mularczyk). Domniemanemu złodziejowi grozi pięć lat więzienia. Przerażony tą perspektywą postanawia ukrywać się przebrany za kobietę do czasu, aż namaluje kopię zrabowanego płótna i niepostrzeżenie ją podrzuci. Podejmuje pracę jako gosposia domowa "Marysia", nie ma jednak szczęścia do chlebodawców. Pomimo początkowych trudności w nowym zawodzie "Marysia" zaczyna odkrywać uroki swojej pracy. Okazuje się również, że zarabia więcej niż jako magister historii sztuki. Film jest satyrą na pewne zjawiska społeczne w Polsce okresu przełomu lat 60. i 70.

 

25 sierpnia, czwartek, godz. 21.00
UWAGA – zmiana w harmonogramie pokazów filmów:

"Camille Claudel 1915", reż. Bruno Dumont, 2013
 

Akcja filmu rozpoczyna się w 1915 roku. Wysłana przez rodzinę do ośrodka dla obłąkanych na południu Francji rzeźbiarka Camille Claudel (fenomenalna Juliette Binoche) czeka na odwiedziny swojego brata, Paula. Opuszczona przez najbliższych, dręczona obsesjami, miota się między paranoją a apatią. Jeden z najważniejszych współczesnych francuskich reżyserów Bruno Dumont pokazuje, jak wokół bohaterki wznoszą się kolejne mury. Otaczają ją zimne ściany szpitala i pozbawieni władzy nad swoim życiem pensjonariusze. Jej zmysły wykrzywia nadwrażliwość, sprzeciw wobec losu, skazującego odmienne jednostki na zamknięcie. Smutkiem przejmuje obojętność ukochanego brata Camille, poety, zachwyconego dobrocią i mądrością Boga, a nie potrafiącego dostrzec cierpienia siostry. Claudel spędziła w ośrodku następne 30 lat życia, definitywnie zrywając ze sztuką. 

OPROWADZANIA

 

29 maja, niedziela, godz. 12.00
Oprowadzanie kuratorskie z Ewą Ziembińską

 

19 czerwca, niedziela, godz. 12.00
Oprowadzanie z tłumaczeniem na polski język migowy

 

23 czerwca, czwartek, godz. 18.00
Performatywne oprowadzanie dla osób z dysfunkcją wzroku

 

10 lipca, niedziela, godz. 12.00
Oprowadzanie w języku angielskim z Ewą Kozik

 

24 lipca, niedziela, godz. 12.00
Oprowadzanie po wystawie

 

4 września, niedziela, godz. 12.00
Oprowadzanie w języku francuskim z kuratorką wystawy Ewą Ziembińską

14 września, środa, godz. 18.00
Oprowadzanie po magazynach rzeźby Xawerego Dunikowskiego

 

18 września, niedziela, godz. 12.00 i 14.00
Oprowadzanie kuratorskie z Ewą Ziembińską

WARSZTATY

Warsztaty rodzinne

 

26 czerwca, niedziela, godz. 12.00

 

Materiały rzeźbiarskie: drewno | prowadzenie: Krzysztof Żwirblis

Spotkanie rozpocznie się od krótkiego zwiedzania ekspozycji, by wspólnie z uczestnikami ustalić temat pracy. Do jej wykonania posłużą gałęzie – materiał znaleziony na miejscu, który łączony za pomocą plastikowych zacisków będzie wyginał się w dowolne formy. Powstała w plenerze praca będzie zdobiła Park Rzeźby.

 

Krzysztof Żwirblis – artysta i kurator, absolwent Instytutu Historii Sztuki na Uniwersytecie Warszawskim. Od 1976 roku członek eksperymentalnej grupy Akademia Ruchu działającej na styku sztuk wizualnych i teatru (udział w ponad 600 przedstawieniach, akcjach ulicznych i wystąpieniach grupy). W latach 1992–1997 był kuratorem galerii AR w kinoteatrze Tęcza na Żoliborzu. W latach 2007–2012 pełnił funkcję kuratora galerii Studio w Warszawie. Od połowy lat 90. prowadzi własną działalność twórczą, od 2005 roku koncentrując się na wielodniowych akcjach artystycznych z udziałem lokalnych społeczności. Od 2010 roku prowadzi projekt „Muzeum społeczne”, który miał już 19 edycji polskich i zagranicznych.

17 lipca, niedziela, 12.00

Materiały rzeźbiarskie: beton | prowadzenie: Gizela Mickiewicz

Szary, twardy, nudny… Nic podobnego! Współczesny beton jest fascynujący. Czy wiedzieliście, że może być przezroczysty, świecić w ciemności, być giętki, sam naprawiać własne pęknięcia? Na warsztatach poznamy dawne i współczesne wersje tego niesamowitego materiału. Zrobimy frotażowe portrety różnych odmian betonu oraz stworzymy rzeźby z betonowej tkaniny.

 

Gizela Mickiewicz – dyplom Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu uzyskała w 2012 roku na Wydziale Edukacji Artystycznej. Jest autorką rzeźb, instalacji, cykli rysunkowych. Brała udział w wielu wystawach w kraju i za granicą, m.in. w Contemporary Art Centre w Wilnie, Kunsthalle Bratysława, Contemporary Art Centre Kim? w Rydze, Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, galerii Arsenał w Białymstoku, BWA w Zielonej Górze, galerii Arsenał w Poznaniu, BWA w Katowicach, Gdańskiej Galerii Miejskiej, BWA w Tarnowie, galerii Bunkier Sztuki w Krakowie, galerii At Fifteen w Tel Awiwie, galerii Frutta w Rzymie, galerii Bureau w Nowym Jorku czy galerii Stereo w Warszawie.

21 sierpnia, niedziela, godz. 13.30

Materiały rzeźbiarskie: terakota | prowadzenie: Agnieszka Brzeżańska

Podejście Auguste’a Rodina do ludzkiego ciała było przełomowe w historii rzeźby. W pracach mistrza wyrzeźbione ciała nabierają niezwykłej ekspresji, ujawniając przeróżne stany emocjonalne. Podczas warsztatów podejmiemy wyzwanie formowania ciała z gliny. Wszystkie wykonane przez uczestników prace zostaną wypalone w piecu.

 

Agnieszka Brzeżańska – studiowała na Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku i Warszawie oraz na Uniwersytecie Sztuk Pięknych i Muzyki w Tokio. Jej twórczość obejmuje malarstwo, rysunek, fotografię, film i ceramikę. Artystka sięga przy tym po różne rejestry wiedzy, od fizyki i filozofii po marginalizowane przez nowoczesną naukę systemy poznania, takie jak alchemia, parapsychologia, ezoteryka, wiedza tubylcza czy tradycje matriarchalne. Swoje prace prezentowała na licznych wystawach indywidualnych w kraju i za granicą, ostatnio m.in. na: „Ma Terra”, galeria Vera Munro (Hamburg 2015), „It will all come easily with grace and joy”, Marlborough Contemporary (Londyn 2015), „Ziemia rodzinna”, galeria Aleksander Bruno (Warszawa 2014) oraz Muzeum Współczesne (Wrocław 2014), „Kobayashi Maru”, galeria Nanzuka (Tokio 2014). Współpracuje z galeriami Marlborough Contemporary w Londynie, Nanzuka w Tokio, Vera Munro w Hamburgu i Kasia Michalski w Warszawie.

4 września, niedziela, godz. 12.00

Materiały rzeźbiarskie: marmur | prowadzenie: Gizela Mickiewicz

W trakcie warsztatów poznamy różne odmiany marmuru i nauczymy się odróżniać je od innych kamieni. Dowiemy się, dlaczego artyści tak chętnie sięgają po ten szlachetny materiał. Nauczymy się rozpoznawać imitacje marmuru oraz stworzymy marmurkowe wzory na plastiku, szkle, papierze, metalu, drewnie i styropianie, posługując się metodą malowania na wodzie.

 

Gizela Mickiewicz – dyplom Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu uzyskała w 2012 roku na Wydziale Edukacji Artystycznej. Jest autorką rzeźb, instalacji, cykli rysunkowych. Brała udział w wielu wystawach w kraju i za granicą, m.in. w Contemporary Art Centre w Wilnie, Kunsthalle Bratysława, Contemporary Art Centre Kim? w Rydze, Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, galerii Arsenał w Białymstoku, BWA w Zielonej Górze, galerii Arsenał w Poznaniu, BWA w Katowicach, Gdańskiej Galerii Miejskiej, BWA w Tarnowie, galerii Bunkier Sztuki w Krakowie, galerii At Fifteen w Tel Awiwie, galerii Frutta w Rzymie, galerii Bureau w Nowym Jorku czy galerii Stereo w Warszawie.

Pracownia rzeźbiarska
Materiały rzeźbiarskie: glina | prowadzenie: Tomek Mróz
5–27 lipca, w każdy poniedziałek, wtorek i środę, godz. 18.00–21.00

 

koszt: 160 zł

zapisy: 

ilość miejsc ograniczona

 

Zapraszamy do letniej pracowni rzeźbiarskiej zorganizowanej w grocie Muzeum Rzeźby. Pod okiem artysty Tomka Mroza uczestnicy wykonają rzeźbę z gliny po odlew gipsowy. Prześledzą i przeżyją proces twórczy, z którym musiał się zmagać każdy z artystów i artystek biorących udział w wystawie ,,Rodin/Dunikowski. Kobieta w polu widzenia”. Zgodnie z myślą Josepha Beuysa wychodzimy z założenia, że potrzeba twórczości cechuje wszystkich ludzi i wszystkie dziedziny życia. I tak jak każdy z nas może tworzyć, tak też każdy może wpływać bezpośrednio na sztukę.

 

Tomek Mróz – ukończył poznańską Akademię Sztuk Pięknych. Współtworzył grupę artystyczną Penerstwo. Jest autorem dużych, wieloelementowych instalacji, w skład których wchodzą wykonane z silikonu rzeźby, projekcje filmowe oraz elementy dźwiękowe. W 2015 roku współzałożył gang motorowerowy HORSFUCKERS M.C. Jego prace były prezentowane na wielu wystawach w kraju i za granicą, m.in. na: „Widzę w grudzie szpary, leczę śliną”, galeria Piktogram (Warszawa 2016), „Défaitisme”, Galeria Sztuki Współczesnej (Opole 2015), „Śpij spokojnie w kosmosie, żółw cię nie u…”, galeria Foksal (Warszawa 2014); „Crimestory”, Centrum Sztuki Współczesnej Znaki Czasu (Toruń 2014), „Bóg się, mamo, nie pomylił”, Gdańska Galeria Miejska (Gdańsk 2013), „Skontrum. Ewolucje”, Muzeum Rzeźby im. Xawerego Dunikowskiego (Warszawa 2012), „Happiness is a warm gun”, Rizzordi Art Foundation (Petersburg 2012), „Arbeitsdisziplin. Duch sztuki poznańskiej około 2012”, galeria Arsenał (Poznań 2012), „Coming soon”, Temporary Gallery (Kolonia 2011), „E.Y.M/ B.B”, Platán Galéria (Budapeszt 2011), „Samozło III or kulka w łeb for myself”, galeria Arsenał (Białystok 2008), „OMMMMMM…”, BWA (Zielona Góra 2008), „Establishment (jako źródło cierpień)”, Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski (Warszawa 2008).

Z tęsknoty usycham na deszczu | Wernisaż prac zrealizowanych przez uczestników
31 lipca, niedziela, godz. 18.00