"Wyobraźnia u władzy". Konferencja towarzysząca wystawie prac Rachel Poignant w ramach Nocy Idei 2018
Wyobraźnia u władzy
Konferencja towarzysząca wystawie prac Rachel Poignant w ramach Nocy Idei 2018, współorganizowanej z Instytutem Francuskim w Polsce.
Wstęp wolny
25 stycznia 2018 roku w godzinach 17.00-20.00, Muzeum Rzeźby w Królikarni
Prowadzenie: prof. Jean-François Chevrier
Udział: Benoit Casas, Bénédicte Duvernay, Adrien Malcor, Rachel Poignant, Agnieszka Tarasiuk
„Moc wyobraźni” lub „Jak powstaje kształt?” – to pytanie jest kluczowe dla rzeźb Rachel Poignant. Od najwcześniejszych prac artystka rozwijała procesy i metody pozwalające jej przenosić moc swej wyobraźni na wykorzystywane materiały.
Konstrukcja, proces, prawda materiału, bezkształt… Najważniejsze kategorie historii sztuki zdają się nieraz niedostosowane do obiektów pozbawionych nazw. Tak właśnie jest z dziełami Rachel Poignant. To zaś samo w sobie uzasadnia zorganizowanie wieczoru studyjnego.
Oczywiste jest, że obiekty te stanowią ślady pewnej aktywności. Jednak aktywność nie przedstawia się tu sama w sobie, wyłącznie dla siebie samej. To wybór materiałów i procedur ostatecznie pozwolił wypracować metodę. W wyniku odkładania się kolejnych warstw powstała kolekcja i korpus o zatartych granicach. Ustanowiły się serie i zjawiska pojedyncze. Artystka zdaje się jednak ulegać szczególnej kompulsji, tak jakby musiała wciąż opóźniać nadejście określonego kształtu, dając szansę jego przeróżnym wariantom.
Program konferencji:
Rozmowy otworzy Ambasador Francji w Polsce Pierre Lévy, który objął wystawę Honorowym Patronatem.
Wstęp: Jean-François Chevrier
Benoit Casas, „Podejścia”
Wypowiedź zatytułowana „Podejścia” (« Travaux d'approche ») zbudowana będzie w oparciu o serię uwag na temat słów związanych z pracami Rachel Poignant (rzeczywistość, proces, czynić, czas, obiekt).
Agnieszka Tarasiuk, "Metafora geologiczna"
W pracach Rachel Poignant nie ma anegdoty ani psychologii, jakby opowiadały o czymś większym i starszym niż człowiek. Sam proces powstawania rzeźb przypomina zjawiska geologiczne: kształt rzeźby rodzi się przez nakładanie kolejnych warstw, pęknięcia, uskoki i zmarszczenia, niczym budowa kontynentów, które są wynoszone pod wpływem ruchu płyt tektonicznych po powierzchni planety.
Bénédicte Duvernay i Adrien Malcor, „Nie ma potrzeby porządkowania”
Blisko dwadzieścia lat temu Rachel Poignant przyznała Ance Ptaszkowskiej, że nie wie czym jest lub czym powinna być wystawa jej prac. Wiedziała jednak, dlaczego nie wie: „Wystawa zakłada uporządkowanie przestrzeni, a ja wiem, że nie ma potrzeby porządkowania.” Te słowa rzucają i dziś światło na wyjątkowość pracy warsztatowej i podejścia subiektywnego; poszukujemy perspektyw (historycznych, spekulacyjnych), które otwierają się dzięki artystycznemu doświadczeniu przypadkowości.
Dyskusja z Rachel Poignant
Biogramy uczestników i uczestniczek konferencji:
Jean-François Chevrier – historyk i krytyk sztuki, kurator. Po ukończeniu l'École normale supérieure uczył historii fotografii na Uniwersytecie Paris X Nanterre (1985-1995). Od 1988 roku jest profesorem Historii Sztuki Współczesnej w École nationale supérieure des Beaux-Arts w Paryżu.
Benoît Casas – zajmuje się przede wszystkim pisaniem poezji (ukazało się dotąd 7 tomów, niedawno ostatni, « L’agenda de l’écrit », nakładem wydawnictwa Cambourakis) zarówno sam, jak i w duecie (z Lukiem Bénazetem), działalnością redaktorską („Nous, depuis” 1999, z Patrizią Atzei), tłumaczeniami (Gerard Manley Hopkins, Edoardo Sanguineti, Pier Paolo Pasolini, Milo De Angelis), pracami teoretycznymi (teksty publikowane w czasopismach i wygłaszane na konferencjach), fotografią i poznawaniem Włoch. Właściciel i dyrektor wydawnictwa NOUS, wydawca przyszłej monografii Rachel Poignant.
Agnieszka Tarasiuk – Absolwentka warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Doktorantka w katedrze Artes Liberales na Uniwersytecie Warszawskim. Przez kilkanaście lat organizowała nieszablonowe przedsięwzięcia artystyczne na prowincji, tworząc eksperymentalną przestrzeń dla sztuki w miejscach oddalonych centrów kultury. W latach 2008–2011 była dyrektorką Domu Pracy Twórczej w Wigrach. Obecnie główna kuratorka Muzeum Rzeźby im. Xawerego Dunikowskiego w Królikarni Oddziału Muzeum Narodowego w Warszawie.
Bénédicte Duvernay – doktorantka historii sztuki. Studiowała w École des Hautes Etudes en Sciences Sociales w Paryżu i od wielu lat pracuje nad związkiem sztuk wizualnych z literaturą. Obecnie uczy historii sztuki na Uniwersytecie w Rennes.
Adrien Malcor – artysta i autor. Po ukończeniu École Nationale Supérieure des Beaux-Arts w Paryżu dołączył do grupy RADO, w której, w duecie z artystką Fanny Béguery, prowadził warsztaty artystyczne z dziećmi (Enfantillages equipées, 2016). Równolegle do swojej działalności korektora, kontynuuje praktykę pisania na skrzyżowaniu historii sztuki, literatury i filozofii.
Konferencja z symultanicznym tłumaczeniem na język polski i francuski.
„Noc Idei” to organizowany przez Instytut Francuski cykl wieczornych spotkań, podczas których osobistości z różnych środowisk: artyści, filozofowie i naukowcy rozmawiają z publicznością o najważniejszych zagadnieniach współczesnego świata. Pełny program Nocy Idei.